Θα σας πώ μια ιστορία...
Πρίν λίγες μέρες τριγύριζα στο δάσος για να βρώ καμιά δουλειά να κάνω...
Εκεί στο ψάξιμο βρήκα την Κοκκινοσκουφίτσα να τριγυρίζει ψάχνοντας έναν φάκελο από κάποια υπόθεση που είχε χαθεί από το γραφείο της...
Όμως πρίν συστηθούμε μια γνωστή της είχε ανάγκη από υδραυλικό, καθώς της είχε σπάσει ένας σωλήνας και είχε πλημμυρίσει το σπίτι της...
Τι να έκανα σαν καλόψυχη που είμαι, έτρεξα να βοηθήσω...
Η γνωριμία μου με την Κοκκινοσκουφίτσα έγινε με μια πένσα στο χέρι....
Εγώ να προσπαθώ να κλείσω τον γενικό του νερού και εκείνη να μου λέει για άλλο πράγμα ήρθες και άλλο κάνεις...
Όταν τα κατάφερα να κλείσω τον γενικό (δεν ήταν μαζί μου ο
Ευρύνοος, που σαν άντρα με τόση δύναμη θα τον έκλεινε σε χρόνο ρεκόρ), μπήκαμε στο σπίτι , κάναμε μια μίνι συζήτηση και ευτυχώς που είχα μαζί μου την βαλίτσα με τα εργαλεία μου...
Γιατί η Κοκκινοσκουφίτσα μου ζήτησε να έκανα σε εκείνη αλλά και στην αδερφή της ανταύγειες και κούρεμα....
Να σας πώ επίσης ότι η φίλη της με το πλημμυρισμένο σπίτι γλυκάθηκε και εκείνη και μου ζήτησε να της περάσω βαφή, να της κάνω πεντικιούρ και ένα κουρεματάκι...
Αλλά και εγώ ως ανταμοιβή για την εμπιστοσύνη που μου δείξανε έκανα και στις 3 δώρο από ένα χτένισμα για να θυμούνται την δουλειά μου και να με ξαναπροτιμήσουν....
Μην νομίζετε ότι όσα έγραψα είναι μια φανταστική ιστορία...
Έτσι γνώρισα την
Κοκκινοσκουφίτσα...
Και κάναμε περιποίηση...
Η οποία να σας πληροφορήσω πρίν αρκετό καιρό στο blog της μου έλεγε ότι τα μαλλιά της είναι τα πιο δύσκολα που υπάρχουν και θα δυσκολευτώ πολύ όταν την συναντήσω κ.ά...
Παρόλο που έχει λεπτή τρίχα, δεν δυσκολεύτηκα καθόλου...
Κάναμε τις ανταύγειες και βγήκαν πολύ καλές...
Συνέχεια είχε η αδερφή της, η οποία μου είπε ότι ποτέ δεν είχε ευχαριστηθεί τις ανταύγειες που έκανε στο κομμωτήριο...
Και πάντα έλεγε ένα ευχαριστώ με σφιγμένα τα δόντια και έφευγε...
Όμως το αποτέλεσμα την έκανε τόσο χαρούμενη που μου είπε "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" με τόση χαρά, που έλαμψε το πρόσωπό της...
Όμως επειδή η ώρα ήταν περασμένη και η κούραση με έκανε να ξεχάσω να βγάλω φωτογραφίες και την πλημμυρισμένη φίλη με την περιποίηση που της έκανα, εύχομαι και ελπίζω να με συγχωρέσει που δεν την έχω βάλει στο blog μου, όμως την αναφέρω.
Κορίτσια θέλω να πώ και στις 3 σας ότι χάρηκα πολύ που σας γνώρισα.
Έριξα απίστευτο γέλιο με την παρέα σας.
Με κάνατε να νοιώθω σαν φίλη σας από την πρώτη στιγμή και όχι σαν την κομμώτρια που ήρθε να μας φτιάξει τα μαλλιά και να φύγει .
Να είστε καλά και εύχομαι να τα ξαναπούμε.
υγ: Β. όποτε ξαναχρειαστείς υδραυλικό φώναξέ με.... χα χακαι όσο για κάτι λούκια που μου λέγατε να βάλω, να φωνάξετε τον τρελό μου....
Πολλά φιλιά σε όλες σας.